KARS

Kars İlinin telefon kodu 474 olup, Kars'ın plakası ise 36'dır.

Kars, Doğu Anadolu Bölgesinde yer alan bir sınır ilidir. İl topraklarının çeşitli yörelerinde eski uygarlıkların kalıntılarına rastlanır. Tarih boyunca birçok savaşa neden olan bu topraklar 19. yüzyılda ve 20. Yüzyılın başlarında bir kaç kez Çarlık Rusya'sının askerleri tarafından işgal edildi. kuzey ve doğuda SSCB' ye Güneydoğuda da İran'a komşu olan Kars, güneyde Ağrı, batıda Erzurum, kuzeybatıda Artvin illeriyle komşudur.

Coğrafî Yapısı 

Denizden yüksekliği ortalama 2000 metreyi bulan Kars ili topraklarının önemli bir bölümü Erzurum-Kars ve Ardahan Yaylalarından oluşur. akarsu vadileriyle yer yer derin biçimde parçalanmış olan bu alandaki dalgalı düzlüklerden oluşan Erzurum- Kars Yaylası'na göre Ardahan Yaylası daha düzdür. Yöredeki dağların birçoğunun yüksekliği 3.000 metrenin üstündedir. Kars ilinin en yüksek noktası, aynı zamanda Türkiye'nin en yüksek noktası olanAğrı Dağı'nın büyük Ağrı doruğudur. Büyük bölümü ağrı ili topraklarında kalan Ağrı Dağı'nın bu en yüksek kesimi Iğdır ilinin sınırları içindedir. eskiden yüksekliği 5.137 metre olarak bilinen bu doruğun, yapılan son araştırmalarla 5.122 metre yüksekliğinde olduğu hesaplanmıştır. Kars ilinde yer alan diğer önemli yükseltiler Akbaba, Kısır, Allahuekber Dağları ile Aladağ ve Aşağıdağ'dır.

Kars'ın yüzölçümü 18.557 kilometrekare olup, Nüfusu ise, 1985 yılı verilerine göre 722.431 dir.

Kars'ın İlçeleri: 

Kars Merkez, Akyaka, Aralık, Ardahan, Arpaçay, Çıldır, Digor, Göle, Hanak, Kağızman, Posof, Sarıkamış, Selim, Susuz, Tuzluca.

Kars'ın Tarihî ve Turistik Yerleri :

Ağrı Dağı; Sarıkamış kış sporları ve Kayak Tesisleri, Soğuksu ve Karıncadüzü Orman İçi Dinlenme yerleri; Kars, Ardahan ve Şeytan Kaleleri; Ani Kenti kalıntıları arasında kalan surlar; Büyük katedral; surp gregor Kilisesi; Çoban kilisesi; Keçeli (Halaskar) Kilisesi; Ebul Muammeran ve Menuçehr Camileri; Kars Havariler Kilisesi; Paşa Sarayı; Evliya Camisi; Taş Köprü; Kars müzesi.

Kars'ın Yöresel Yemekleri :

Kete, Hangel, Mafiş, Kars Böreği, Kuymak, kurze, hörre, Feselli, Umaç helvası, Bozbaş (Piti), Huruçlu pilav, Kars kazı, vs.

KASTAMONU

Kastamonu'nun telefon kodu 366, Kastamonu plakası ise 37'dir.

Kastamonu'nun yüzölçümü, 13.108 kilometrekaredir. Nüfusu ise, 1985 yılı verilerine göre 450.353'tür.

Kastamonu'nun İlçeleri;

Kastamonu Merkez, Abana, Araç, Azdavay, Bozkurt, Cide, Çatalzeytin, Daday, Devrekani, İhsangazi, İnebolu, küre, Pınarbaşı, Şenpazar, Taşköprü, Tosya.

Kastamonu'nun Tarihî ve Turistik Yerleri

Kaya Mezar

Ilgaz dağı Millî Parkı, Kadı Dağı, Soğuksu, Açıkmaslak, Acısu, Kanlıgöl, Dipsizgöl, Üçoluklar, Yaralıgöz, yeşilyuva, Karşıyaka, Ginoğlu, Masruf Deposu, Geriştepe ve limanüstü Ormaniçi Dinlenme Yerleri, Timonion ve Pompeiopolisilkçağ kent kalıntıları, Kastamonu Kalesi, Pervaneoğlu Ali Şifahanesi (Yılanlı Şifahane), Atabey, İbn Neccar, Halil Bey, Mahmut Bey, Nasrullah, Sinan Bey, Şeyh Şaban-ı Veli, Kötürüm Beyazıd, Hoca Şemseddin, Kasım Bey ve Abdurrahman Paşa Camileri, İsmail Bey ve Yakup Ağa Külliyeleri, Münire Medresesi, Atabey, Aşir Efendi, Deve, İsmail Bey ve Urgan Hanları, Nasrullah Köprüsü ve Taşköprü, Gökçeağaçtaki Kervansaray ve Kastamonu Müzesi.

Kastamonu'nun Coğrafyası

Şehirden Görünüm

Kastamonu, Karadeniz Bölgesinin batı karadeniz bölümünde yer alır. Kuzeyde Karadeniz kıyısından Güneyde İç Anadolu bölgesiyle doğal sınır oluşturan dağlık alanın kuzey yamaçlarına kadar uzanır. Çok eski bir yerleşim alanı olduğu saptanan il toprakları oldukça engebelidir. Bu engebeli alanda yer alan ve fazla yüksek olmamasına karşın kolay geçit vermeyen dağlarla yörenin tarihsel geçmişi arasında destanlara bile konu olan bir ilişki vardır. Küre (İsfendiyar) Dağlarının adı geçince eskiden Kastamonu ve Sinop yörelerine egemen olmuş Candaroğlu İsfendiyar Bey, Köroğlu Dağları denince de çeşitli söylencelere konu olmuş, türküleri halâ söylenen Köroğlu ruşen anımsanır.

Kastamonu ili kuzeyinde Karadeniz, doğusunda sinop, güneydoğusunda Çorum, güneyinde Çankırı ve batısında Zonguldak iline komşudur.
Akarsu vadileriyle parçalanan Kastamonu toprakları çok yüksek olmayan dağ sıralarıyla engebelenir. Karadeniz kıyısına parelel uzanan ve kuzey Anadolu Dağları adıyla tanınan bu dağ sıraları, kıyı kesimleriyle iç kesimler arasındaki ulaşımı güçleştirir. Bölgenin bu kesiminde üç sıra halinde uzanan bu dağlardan, kuzeydeki Küre (İsfendiyar), ortadaki Ilgaz, en güneydeki de köroğlu dağları adıyla anılır.

Küre Dağları bozkurt ilçesinin güneyinde yer alan yaralıgöz dağında 2.019 metre, Ilgaz Dağı tosya'nın kuzeybatısında 2.587 metre, Köroğlu Dağları da Tosya'nın güneyinde doruğu il sınırları dışında kalan geçmiş dağının bir tepesinde 2.044 metreye ulaşır.

Kastamonu ilinin topraklarından çıkan suların tümü Karadenize dökülür. Bu suların birleşmesiyle oluşan akarsulardan bazıları doğrudan, bazıları ise kol olarak katıldığı başka bir akarsu aracılığı ile Karadenize dökülür.

Doğal göle rastlanmayan ilde bazı yapay göller vardır. Bunlardan en önemlisi, Gökırmak'ın kollarından Karaçomak deresi üzerinde sulama, taşkın önleme, içme ve kullanma suyu elde etmek amacıyla il merkezinin güneyinde kurulan Karaçomak Barajının ardında suların birikmesiyle oluşan yapay göldür.

Kastamonu ilinde Karadeniz kıyısında birçok doğal kumsal vardır. Bunların başlıcaları; Abana, İnebolu ve Cide kıyılarındaki plajlardır.

Ekonomi

Kastamonu'da, önemli bir bölümü kırsal kesimde yaşayan il halkı geçimini daha çok tarım, tarıma dayalı sanayi, ticaret ve ormancılıktan sağlar. yetiştirilen başlıca ürünler; şekerpancarı, buğday, arpa, patates, mısır, çavdar, kendir, elma, domates, kestane, erik, kiraz, ceviz, dut, üzüm, lahana, karpuz ve kavun'dur. Dar kıyı şeridindeki düzlüklerle alçak dağ eteklerinde de az miktarda fındık, zeytin ve mandalina üretilir.
        Kastamonu topraklarının iç kesimleri hayvancılık yapmaya oldukça elverişlidir. İlde en çok koyun, kıl keçisi, sığır ve manda yetiştirilir. Kıyı halkının bir bölümü de balıkçılıkla geçinir. Orman içi köylerinde yaşayan halkın bir bölümü de mevsimlik işçi olarak bu ormanlarda çalışır.

Kastamonu'nun Yöresel Yemekleri
Genel anlamda ekmekler, çorbalar, et yemekleri, hamurlu yemekler, sebze yemekleri, tatlılar ve içecekler olarak ana başlıkları olarak ayrılan Kastamonu mutfak kültürü içinde ayrıca sanayi bitkileri, şekercilik ve meyvacılık da oldukça ün kazanmıştır. Kastamonuda tam 800 yemek çeşidi sayılmaktadır. Bunlardan bazılarını yazmakla yetinmek zorundayız.

Etli ekmek, Banduma, Mıklama, Paça, Ekşili Pilav, Ala Pilav, Çekme Helva Simit Tiridi, Büryan- Kuyu Kebabı, Oğmaç Çorbası, Köle Hamuru, Cırık Tatlısı ve Döner  bunlardan bazıları...

İZMİR

İzmir Haritası

İzmir'in plakası 35 olup, İzmir telefon kodu 232'dir.


İzmir'in Yüzölçümü 11.973 kilometrekare olup, 1985 yılı verilerine göre Nüfusu 2.317.829'dur.

Kordon

İzmir'in İlçeleri; Bornova, Buca, Karşıyaka, Konak, Menderes, Aliağa, Beydağ, Bayındır, Bergama, Çeşme, Dikili, Foça, Karaburun, Kemalpaşa, Kınık, Kira, Menemen, Ödemiş, Seferihisar, Selçuk, Tire, Torbalı, Urla...

Saat Kulesi

İzmir'in Tarihî ve Turistik Yerleri :

Dikili, Foça, ÇeşmeSeferihisar ve Gümüldür kıyıları; Balçova-Çatalkaya Teleferiği,

Balçova-Çatalkaya Teleferiği

 Asansör; Yamanlar- Karagöl, Tanay, Uzunkuyu, Belkahve, Pamucak, Teos Ormanı, Dereboğazı, Mersinlikahve ve Çamlık Ormaniçi dinlenme yerleri, Balçova-Agamemnon, Çeşme-Şifne, Bergama- Güzellik, Menemen, Seferihisar, Bayındır, Foça, LarisaErythrai, Klazomenai, Teos, Lebedos, Kolophon, Klaros, Notion ve Efes (Ephesos) İlkçağ kent kalıntıları; Meryemana evi; Bayraklı; Kadifekale; Artemis Hamamı; Kızılçullu ve Selçuk Su Kemerleri; İzmir Agorası; Çeşme ve Selçuk Kaleleri; Belevi Tümülüsü ve Mezar Anıtı; Bergama, Ödemiş ve Tire Ulucamileri; Faik Paşa, Hisar, Hacı Hüseyin, Kestane Pazarı, Aliağa, Hatuniye, Çorak Kapı, Konak, Kurşunlu, Şadırvan, İkiçeşmelik, Salepçioğlu, İsa Bey, Mehmet Bey, Kazganoğlu, rüstem Paşa Camileri; Kızlar ağası, Mirkelamoğlu ve karaosmanoğlu Hanları; Sultanşah, Mehmet Bey, İbni Melek ve SüleymanşahmTürbeleri; İzmir Saat Kulesi; İzmir Atatürk ve Menemen Kubilay Anıtları; Uluslararası İzmir Fuarı; İzmir Arkeoloji, İzmir Resim ve Heykel, İzmir Atatürk, Efes Arkeoloji, Bergama ve Tire Müzeleri...

Foça

 İzmir ili, Ege Bölgesinin batı kesiminin ortalarında yer almaktadır. İl toprakları batı kültürüne yatkın olan uygarlıkların yaşadığı yörededir. Bu topraklarda destanlardan heykellere, resimden mimarlığa, dinî inanışlardan felsefeye uzanan çok yönlü bir kültür birikimi vardır. İzmir nüfus açısından, İstanbul ve Ankara'dan sonra üçüncü sırada yer almaktadır. Nüfus yoğunluğu bakımından da İstanbul ve Kocaeli illerinin ardından 3. sırada yer almaktadır.

İzmir Tatil Yerleri

Ege'nin İncisi olarak adlandırılan İzmir, Ege Bölgesinin en önemli ticaret, sanayi, ulaşım, kültür, eğitim, turizm ve hizmet merkezidir ve aynı zamanda Türkiye'nin önde gelen dış ticaret limanıdır.

Ege denizine kıyısı olan il toprakları, kuzeyde Madra Dağı'ndan, Güneyde Aydın Dağlarına kadar uzanır. İlin, kuzeyinde Balıkesirle komşu olan Madra Dağı'nın bir bölümü Marmara Bölgesi sınırları içinde kalır.

İzmir ili topraklarınıdoğu-batı doğrultulu akarsu vadileriyle, denize dik sıralar oluşturarak, bu vadileri birbirinden ayıran dağlar engebelendirir. Güneyde Aydın Dağları, Aydın iliyle doğal sınır oluşturur. İzmir ilinin en yüksek noktası, yüksekliği 2.159 metreye ulaşan Bozdağ'dır.

Bu dağların birbirinden ayırdığı akarsuların geniş tabanlı vadilerinde yer alan verimli ovalar, İzmir ilinin başlıca tarım alanlarıdır. Bu düzlüklerin en önemlileri; Kınık, Bakırçay, Menemen, Kemalpaşa (Nif) ve Küçükmenderes ovalarıdır.

İzmir ili topraklarının sularını toplayan başlıca akarsular; Bakırçay, Gediz ve Küçükmenderes ırmaklarıdır. Bu akarsular Ege Denizine dökülür. Başlangıç kolları Madra Dağı'nın kuzeyinde doğan Kocaçay ise Manyas Gölü'ne, daha sonra da Marmara Denizi'ne ulaşır.

Karmaşık bir doğal yapısı olan İzmir ilinin kıyıları oldukça girintili çıkıntılıdır. Bunun sebebi eski jeolojik çağlarda yer kabuğunda oluşan kırılma, çökme ve kıvrılmalardır.Günümüzde akarsu vadileri olarak görülen kısımlar, kırılmalar sonucu oluşan çöküntü alanlarıdır. Bu nedenle yörede sık sık deprem olur. Çöküntü alanlarının aşağı kesimlerinin deniz suları altında kalması sonucu birçok körfez ve yarımada ortaya çıkmıştır. İl kıyılarındaki başlıca çıkıntı Ege denizine doğru bir çekiçi andırır biçimde uzanan Urla Yarımadası'dır. Bu çıkıntının kuzey kesimine Karaburun Yarımadası, batıya doğru uzanan bölümüne de Çeşme Yarımadası denir. İzmir kıyılarındaki başlıca girintiler Dikili, Çandarlı, İzmir ve kuşadası körfezleridir. Bunlardan kara içine en çok sokulanı İzmir Körfezi'dir.

İzmir ilinde önemli bir göle rastlanmaz. Kıyıdaki akarsu deltalarında denizkulağı denen bazı küçük lagünler vardır. İl kıyıları açığındaki başlıca adalar Uzunada ile Hekim Adası'dır.

İzmir'in İklimi ve Bitki Örtüsü

Akdeniz ikliminin etkisinde kalan İzmir'de yazlar çok sıcak ve kurak, kışlar ise ılık ve yağışlı geçer. Kar yağışı ise yok denecek kadar azdır.

Orman içi dinlenme yerleri

İlin alçak kesimlerinde doğal bitki örtüsü makilerden oluşur. Dağlık bölgelerin kuytu kesimlerinde ise kızılçam ve karaçam topluluklarına rastlanır. kozak Dağındaki fıstık çamı korulukları, yöre halkı için önemli bir geçim kaynağı olan çamfıstığı üretim alanıdır.

İzmir'in Yöresel Yemekleri

Kumru

İzmir köfte, Şambali, Kumru, Nohutlu Mantı, Çiğ Börek, Patlıcan Salatası, Foça Muhallebisi, vs. sayılabilir.

Şambali  (Şam Tatlısı)

İSTANBUL (Istanbul)

İstanbul Haritası

İstanbul'un plakası 34 olup, İstanbul'un telefon kodu Asya yakasında 212, Avrupa yakasında ise 216'dır.

Topkapı Sarayı

İstanbul'un Yüzölçümü 5.712 kilometrekaredir. İstanbul nüfusu ise, 1985 yılı verilerine göre 5.842.985 kişidir.

Emirgan

Türkiye'nin en kalabalık kentidir ve Yurdun Kuzeybatısında, Marmara Bölgesinde yer alır. Kendi adıyla anılan boğazın iki yakasında kurulmuş olan İstanbul ilinin kapladığı toprakların bir bölümü Asya, bir bölümü de Avrupa kıtasındadır. istanbul2un bir özelliğide 4 parçalı olmasıdır. Çatalca Yarımadasının doğusunda yer alan ve ilin batı kesimini oluşturan topraklar ile Kocaeli Yarımadasının batısında yer alan ve ilindoğu kesimini oluşturan topraklarıİstanbul Boğazı ayırır. Prens Adaları ilin Adalar ilçesini oluşturur. İzmit Körfezinin Güneybatısında yer alan Yalova ilçesi ise ilin dördüncü parçasını oluşturmakta iken, sonradan il olmuştur. İldeki nüfus yoğunluğunun nedeni İstanbul kentinin yarattığı iş olanaklarıyla milyonlarca insanı barındıracak bir kentsel yerleşme alanı oluşturmasıdır.

İstanbul Boğazı Rumeli Hisarı

Genellikle dalgalı düzlüklerden oluşan İstanbul topraklarında önemli bir yükseltiye rastlanmaz. İstanbul ilinin kuzeybatısını Istranca (Yıldız) Dağlarının güneydoğu uzantıları güneydoğu uzantıları, güneydoğu kesimini de Samanlı Dağları engebelendirir. Batıda Garipkuyu tepesi 361 metreye yüksekliğindedir.İl topraklarının sularını küçük akarsular toplar. Bunların başlıcalarını oluşturan Riva Deresi Karadeniz'e, Kâğıthane ve Alibey dereleri Haliç'e Sellimandıra deresi de Marmara Denizine dökülür. Marmara denizi kıyısı, Karadeniz kıyısına göre daha girintili çıkıntılıdır. Bu girintiler içinde Haliç Buzul Çağı sonunda denizin yükselmesiyle oluşmuş derin bir körfez'dir. Eskiden beri bu elverişli yapısıyla önemli bir iç liman özelliği taşıyan Haliç, boynuzu andıran biçimi nedeniyle ''Altın Boynuz'' adıyla anılmaktadır. Sanayi ve kent atıklarıyla yoğun biçimde kirlenerek pis kokulu bir bataklık görünümü kazanan Haliç'i temizleme amacıyla son yıllarda çalışmalara başlanmıştır.

İstanbul'un İlçeleri; Adalar, Bakırköy, Beşiktaş, Beykoz, Beyoğlu, Eminönü, Eyüp, Fatih, Gaziosmanpaşa, Kadıköy, Kâğıthane, Kartal, Küçükçekmece, Pendik, Sarıyer, Şişli, Ümraniye, Üsküdar, Zeytinburnu, Büyükçekmece, Çatalca, Silivri ve Şile'dir.

İstanbul'un Tarihi ve Turistik Yerleri 

Heybeli Ada

Silivri, Kumburgaz, İstanbul Boğazı, Kumköy (Kilyos), Şile, Yalova ve Çınarcık Kıyıları, Adalar, Belgrad Ormanı, Abraham Paşa Korusu, Emirgan Korusu, Yıldız Parkı, Çamlıca Tepesi ve Gülhane Parkı, Tuzla İçmeleri veYalova Kaplıcaları, İstanbul Surları, Bozdoğan (Valens) Sukemeri, Binbirdirek ve Yerebatan Sarnıçları, Ayasofya, Ayairini, eskiden kilise olan Bodrum, Fenari İsa, Fethiye, İmrahor, Kalenderhane, Kariye, Yeni İmaret ve Zeyrek Camileri, Bukoleon ve Tekfur Sarayları, Çemberlitaş, Dikilitaş, Yılanlı Sütun, Kıztaşı, Kızkulesi, Galata Kulesi, Fatih, Bayezid, sultan Selim, Haseki, Hürrem Sultan, süleymaniyesokullu Mehmet Paşa, kılıç Ali Paşa, Yeni Cami Şemsi Paşa Sultan Ahmet, Köprülü Mehmet Paşa, Çorlulu Ali Paşa, Amcazade Hüseyin Paşa, Laleli ve Damat İbrahim Paşa Külliyeleri, Rüstem Paşa ve Gazanfer Ağa Medreseleri, Anadolu ve Rumeli Hisarları, Mağlova Kemeri, III. Ahmet ve Alman Çeşmeleri, Topkapı, Dolmabahçe ve Beylerbeyi, Çırağan ve Yıldız Sarayları, Şale, Malta ve Çadır Köşkleri, Aynalıkavak, Küçüksu (Göksu), Tophane ve Ihlamur kasırları; Eyüpsultan, firuz Ağa, Sinan Paşa, Nuruosmaniye, Beylerbeyi, Selimiye, Nusretiye, Dolmabahçe, Ortaköy, Pertevniyal Valide Sultan ve Cerrahpaşa Camileri, Kapalı Çarşı; Mısır Çarşısı; Simkeşhane, Büyük Valide, Balkapanı, Vezir, cebeci ve Çuhacı Hanları; Silivri, büyükçekmece, Küçükçekmece, Çobançeşme, Haramidere ve Bostancı Köprüleri; Dolmabahçe Saat Kulesi; Köprülü, Süleymaniye, Nuruosmaniye ve Belediye kütüphaneleri; İstanbul Arkeoloji İstanbul Topkapı Sarayı, İstanbul Türk ve İslam Eserleri, Divan Edebiyatı, İstanbul Resim ve Heykel, Arasta Mozaik, Ayasofya, Yerebatan Sarayı, Türk Yazı Sanatları, Askeri, Deniz, Tanzimat Aşiyan (Edebiyat-ı Cedide) ve Şişli Atatürk Müzeleri...

Anadolu Hisarı

İstanbul'un Başlıca Gölleri

Büyükçekmece, Küçükçekmece ve Terkos (Durusu) Gölleridir.suyu tatlı olan Terkos Gölü, dere ağızlarındaki koyların Karadeniz tarafından kapatılması sonucu oluşmuştur. Büyükçekmece ve Küçükçekmece Gölleri ise deniz aşındırmasıyla, önce vadi sonra göl haline gelmiştir. Denizle ilişkileri kesilmemiş olan her iki gölün de suları yarı tuzludur. Terkos ve Büyükçekmece Göllerinden İstanbul ilinin su gereksinimini karşılamak amacıyla yararlanılmaktadır. İstanbul'da ayrıca Ömerli, Alibey, Darlık ve Elmalı II Barajlarıyla Valide, Elmalı I ve Topuzlu gibi bentlerin ardında oluşmuş ve kentin su gereksinimini sağlayan yapay göller vardır.

İstanbul'un İklimi ve Bitki Örtüsü

Ilıman bir iklimin etkisi altında olan İstanbul ilinde yazlar sıcak ve kurak, kışlar ise soğuk ve yağışlıdır. Balkanlardan inen soğuk hava basınçları ile ılık lodos rüzgarlarına açık olan İstanbul'un iklimi oldukça düzensizdir. Hava sıcaklıklarında görülen bu değişken durum, yağış ortalamalarında da görülür. İlin Karadeniz kıyısı ile yüksek kesimleri daha yağışlı ve serin iken, güney kesimleri oldukça kuraktır.

İstanbul Manzara Resimleri

İstanbul ilinin güney kesiminin doğal bitki örtüsünü makiler oluşturur. Adalar ile Kocaeli Yarımadasının batı kesimlerinde kızılçam ormanları vardır. ilin kuzeybatı kesimlerinde yer alan Istranca Dağlarının uzantılarında ise meşe ve kayın ormanları bulunur.

Ekonomi

İstanbul nüfusunun çok küçük bir bölümü kırsal kesimlerde yaşar. Halkın büyük bölümü ise genellikle sanayi, ticaret ve ulaşım ile öteki alanlardaki etkinliklerden sağlar. türkiye'nin en büyük sanayi kuruluşlarından başlıcaları İstanbul ilindedir. eskiden daha çok haliç çevresinde yer alan fabrikaların 1960 lardan sonra E-5 Karayolu boyunca yaygınlaşması kent alanının hızla gelişmesinde başlıca etkendir. Önem sırasına ele alındığında, İstanbul'da İl sanayisinin madeni eşya, makine, otomotiv ve gemi yapımı; kimya; pamuklu ve yünlü dokuma; konfeksiyon; besin; cam, porselen ve çimento dallarında yoğunlaştığı görülür.

Kapalı Çarşı

İstanbul'un Yöresel Yemekleri

Beykoz kebabı, Sultanahmet Köftesi, Peynirli Sarıyer Böreği, Pastırmalı Beykoz Yahnisi, silivri Tatlısı, Sakızlı Muhallebi, Bakla Fava, Beykoz Paça vb.

İstanbul Yöresel Yemekler

İÇEL (MERSİN)

İçel ilinin plakası 33 olup, telefon kodu 324'tür.

İçel ilinin yüzölçümü 1985 yılı verilerine göre, 15.853 km, nüfusu ise 1.034.085'tir.

İçel ilinin ilçeleri şöyledir: mersin Merkez, Anamur, Aydıncık, Bozyazı, Erdemli, Gülnar, Mut, Silifke, Tarsus.

İçel'in Tarihi ve Turistik yerleri ise; gümüşkum, Çamdüzü, Erdemli Çamlığı, Pullu, Karaekşi, Karabucak ve bahçeyeri orman içi dinlenme tesisleri, cennet ve Cehennem obrukları, Narlıkuyu Mağarası, Eshebı kehf Mağarası, Gözne, Fındıkpınarı, Namrun ve Sorgun Yaylaları, Erdemli, Silifke ve Anamurdaki Plajlar, Pompeiopolis, Tarsos, Neapolis, Korikos, Kilindria, Selevkeia, Anemurion ilk çağ kent kalıntıları, Kleopatra Kapısı, Anamur, Meydancık, Silifke,  Mut ve Kız Kaleleri; Alahan Manastırı, Haghia TheklaBazilikası; Uzuncaburç; Akkale ve Gözlükule yerleşkeleri,Tarsus Ulu Camii, Lal Ağa Camii, Erdemli, Silifke, Tarsus ve Narlıkuyu mozaik müzeleri.

 İçel İli, Akdeniz Bölgesinin Adana Bölümünde yer alır. Çukurova'dan Taşeli yaylasına kadar uzanan ve Akdeniz'e kıyısı olan il topraklarına Torosların en yüksek kesimi doğal sınır oluşturur. torosların, Akdeniz'e bakan güney yamaçlarında yer alan yaylarındaki yerleşim yerleri, yazın sıcaktan bunalan kıyı halkının serinlemek için çıktığı yazlıklardır. Yayla köylerinden bazılarının çevresi bağ ve bahçelerle kaplıdır.

Zengin bir tarihi olan içel, ülkemizin ve Akdeniz Bölgesinin gelişmiş illerindendir.İçel ili topraklarını orta ve batı toroslar engebelendirir. Orta toroslara bağlı Bolkar Dağları Kuzeydoğuda Niğde ve Konya illeriyle doğal sınır oluşturur. Bu dağların 3.524 metreye ulaşan Medetsiz Tepesi, ilin en yüksek noktasıdır. Orta torosların Güneydoğu uzantısını oluşturan akçalı Dağları ilin batı kesimine doğru sokulur. Akçalı Dağlarının Güney kesiminde yer alan ve hayvancılık açısından önem taşıyan yüksek düzlükler Taşeli yaylası adı ile anılır. Torosların bu iki sırasını Göksu Vadisi birbirinden ayırır.

İçel ilindeki ovaların başlıcaları; Tarsus, Silifke ve Anamur Ovaları'dır. Çukurovanın Bati kesiminde yer alan Tarsus ovası önemli bir tarım alanıdır. Silifke Ovası Göksu'nun, Anamur Ovası da Anamur Çayı ile küçük bazı akarsuların getirdiği alüvyonlarla oluşmuş önemli tarım alanlarıdır. İlin Akdeniz kıyısındaki öteki kesimlerinde bazı küçük ve dar kıyı ovaları vardır. İçel ili kıyıları açığındaki en büyük ada İncekum Burnunun Batısındaki Kargıncık (Dana) Adası'dır.

İçel İli'nin Başlıca Akarsuları; Göksu, Berdan Çayı, Limonlu Çayı, Sorgun (Alata) Çayı ve Sipahili Deresidir. İl sınırları dışında doğan Hadım Göksuyu ile Ermenek Göksuyu kollarının Mut'un güneybatısında birleşmesiyle oluşan göksu Silifke'nin Güneydoğusunda Akdeniz'e dökülür. kaynaklarını Bolkar Dağlarından alan Berdan Çayı ise Tarsus kentinin güneyinde Akdenize ulaşır. Deliburunda Akdeniz'e dökülen Seyhan ırmağı'nın aşağı çığırı, adana iliyle doğal sınır oluşturur. suyu bol olan bu akarsuyun üzerinde  kurulan Silifke Anamur, Zeyne, Bozyazı, Kadıncık I ve Kadıncık II hidroelektrik santrallerinde elektrik enerjisi üretilmektedir.

İlin Akdeniz kıyısındaki akarsu deltalarında lagün adı verilen ve denizden dar bir kıyı şeridi yada kanalla ayrılmış bazı göller vardır. Bunların başlıcaları Dipsizgöl, akgöl ve Paradeniz Gölü'dür. bu kıyı gölleri balıkçılık açısından önem taşır.

Akdeniz ikliminin etkisi altında olan İçel ilinde yazlar sıcak ve kurak, kışlar ılık ve yağışlıdır. İlin iç kesimlerindeki iklim koşulları kıyıdakine uymaz. dağlık kesimlerde kışlar çok soğuk ve kar yağışlıdır.

İçel ilinin özellikle dağlık kesimleri, gür ormanlarla kaplıdır. Dağların Akdenize bakan yamaçlarında makilikler vardır. yükseklere çıkıldıkça meşe, köknar, karaçam sedir ve ardıçlardan oluşan ormanlar vardır. Bunlardan başka alçak kesimlerdeki bataklık alanların kurutulması için bol sayıda okaliptüs ormanlarına rastlanır. 

İçel İli'nin yöresel yemekleri, sıkma, biberli ekmek, humus, sarımsaklı köfte, içli köfte, sini köftesi, kısır, işkembe dolması, bumbar dolması, şırdan dolması, kömbe, kebap ve kızartma çeşitleri ile birçok salata ve sebze yemeği çeşitleri ile zengin bir mutfağa sahiptir.

Humus

  

ISPARTA ( isparta)

Isparta'nın Telefon kodu 246, Plaka numarası ise 32'dir.

Isparta Akdeniz Bölgesinin iç batı kesiminde yer alır.bölgenin bu kesiminde çok sayıda göl vardır ve bu kesime Göller Yöresi denir. İlin kuzey sınırı aynı zamanda bölgeler arası bir sınırdır. Güney sınırı Toroslar'ın Antalya Körfezine doğru alçalmaya başladığı yamaçlardan geçen Isparta ili toprakları, doğuda Beyşehir gölü kıyısından batıda Burdur Gölü kıyısına kadar uzanır.

Isparta kenti yakınında yer alan Bozanönü Köyü'ndeki Kapalıin mağarasında fosilleşmeye başlamış kemikler ile çakmaktaşından yapılmış aletler bulunmuştur. Bu buluntular yörede geçici olarak kurulan ilk yerleşim yerlerinin tarihinin günümüzden yaklaşık 45-15 bin yıl öncesine kadar gittiğini göstermektedir. İl topraklarında kurulan bir çok ilk çağ kentinin kalıntılarının çoğu depremlerle yıkılıp yok olmuş ve tarihsel yapılardaki taşların sonradan konut yapımında kullanılması nedeniyle günümüze kadar ulaşamamıştır. Yalvaç kenti yakınındaki Antiokheia kentinin su gereksinmesini karşılamak amacıyla yapılmış su kemeri bugün de ayaktadır. Aynı kentte Frik tanrısı Men adına yapılmış olan tapınağın bazı bölümleri de günümüze kadar ulaşabilmiştir. Eski bir tarihe sahip olan Isparta Göller Yöresi'nin en gelişmiş ilidir. Ispart denince gül ve halı akla gelir.

Isparta'nın yüz ölçümü 8933 km karedir. nüfusu ise 1985 yılı verilerine göre 382.844 tür. 

Isparta'nın ilçeleri; Merkez, Aksu, Atabey, Eğridir, Gelendost, Keçiborlu, Senirkent, Sütçüler, Şarkıkaraağaç, Uluborlu ve Yalvaç'tır.

Isparta'nın turistik yerleri; Kovada Gölü ve Kızıldağ Milli Parkları, Isparta Gölcüğü, Çamyol ve Kuyucak Ormaniçi dinlenme yerleri, Eğridir Kasnak Meşesi ve Sütçüler Sığla Ormanı Doğyı Koruma alanları, Eğridir, Uluborlu ve Yalvaç Kaleleri, Pisidya Antiokheiası ve Apollonia ilkçağ kentleri, Ertokuş ve Dündar Bey Medreseleri, Isparta Hızır Bey, Kutlu Bey, Firdevs Bey, İplik, Eğridir Hızır Bey, Barla Çaşnigir, Uluğ Bey Veli Baba Camii, firdevs Bey Bedesteni, Eğridir Kervansarayı, Ertokuş Hanı, Baba Sultan Türbesi, Isparta ve Yalvaç müzeleri.