İSTANBUL (Istanbul)

İstanbul Haritası

İstanbul'un plakası 34 olup, İstanbul'un telefon kodu Asya yakasında 212, Avrupa yakasında ise 216'dır.

Topkapı Sarayı

İstanbul'un Yüzölçümü 5.712 kilometrekaredir. İstanbul nüfusu ise, 1985 yılı verilerine göre 5.842.985 kişidir.

Emirgan

Türkiye'nin en kalabalık kentidir ve Yurdun Kuzeybatısında, Marmara Bölgesinde yer alır. Kendi adıyla anılan boğazın iki yakasında kurulmuş olan İstanbul ilinin kapladığı toprakların bir bölümü Asya, bir bölümü de Avrupa kıtasındadır. istanbul2un bir özelliğide 4 parçalı olmasıdır. Çatalca Yarımadasının doğusunda yer alan ve ilin batı kesimini oluşturan topraklar ile Kocaeli Yarımadasının batısında yer alan ve ilindoğu kesimini oluşturan topraklarıİstanbul Boğazı ayırır. Prens Adaları ilin Adalar ilçesini oluşturur. İzmit Körfezinin Güneybatısında yer alan Yalova ilçesi ise ilin dördüncü parçasını oluşturmakta iken, sonradan il olmuştur. İldeki nüfus yoğunluğunun nedeni İstanbul kentinin yarattığı iş olanaklarıyla milyonlarca insanı barındıracak bir kentsel yerleşme alanı oluşturmasıdır.

İstanbul Boğazı Rumeli Hisarı

Genellikle dalgalı düzlüklerden oluşan İstanbul topraklarında önemli bir yükseltiye rastlanmaz. İstanbul ilinin kuzeybatısını Istranca (Yıldız) Dağlarının güneydoğu uzantıları güneydoğu uzantıları, güneydoğu kesimini de Samanlı Dağları engebelendirir. Batıda Garipkuyu tepesi 361 metreye yüksekliğindedir.İl topraklarının sularını küçük akarsular toplar. Bunların başlıcalarını oluşturan Riva Deresi Karadeniz'e, Kâğıthane ve Alibey dereleri Haliç'e Sellimandıra deresi de Marmara Denizine dökülür. Marmara denizi kıyısı, Karadeniz kıyısına göre daha girintili çıkıntılıdır. Bu girintiler içinde Haliç Buzul Çağı sonunda denizin yükselmesiyle oluşmuş derin bir körfez'dir. Eskiden beri bu elverişli yapısıyla önemli bir iç liman özelliği taşıyan Haliç, boynuzu andıran biçimi nedeniyle ''Altın Boynuz'' adıyla anılmaktadır. Sanayi ve kent atıklarıyla yoğun biçimde kirlenerek pis kokulu bir bataklık görünümü kazanan Haliç'i temizleme amacıyla son yıllarda çalışmalara başlanmıştır.

İstanbul'un İlçeleri; Adalar, Bakırköy, Beşiktaş, Beykoz, Beyoğlu, Eminönü, Eyüp, Fatih, Gaziosmanpaşa, Kadıköy, Kâğıthane, Kartal, Küçükçekmece, Pendik, Sarıyer, Şişli, Ümraniye, Üsküdar, Zeytinburnu, Büyükçekmece, Çatalca, Silivri ve Şile'dir.

İstanbul'un Tarihi ve Turistik Yerleri 

Heybeli Ada

Silivri, Kumburgaz, İstanbul Boğazı, Kumköy (Kilyos), Şile, Yalova ve Çınarcık Kıyıları, Adalar, Belgrad Ormanı, Abraham Paşa Korusu, Emirgan Korusu, Yıldız Parkı, Çamlıca Tepesi ve Gülhane Parkı, Tuzla İçmeleri veYalova Kaplıcaları, İstanbul Surları, Bozdoğan (Valens) Sukemeri, Binbirdirek ve Yerebatan Sarnıçları, Ayasofya, Ayairini, eskiden kilise olan Bodrum, Fenari İsa, Fethiye, İmrahor, Kalenderhane, Kariye, Yeni İmaret ve Zeyrek Camileri, Bukoleon ve Tekfur Sarayları, Çemberlitaş, Dikilitaş, Yılanlı Sütun, Kıztaşı, Kızkulesi, Galata Kulesi, Fatih, Bayezid, sultan Selim, Haseki, Hürrem Sultan, süleymaniyesokullu Mehmet Paşa, kılıç Ali Paşa, Yeni Cami Şemsi Paşa Sultan Ahmet, Köprülü Mehmet Paşa, Çorlulu Ali Paşa, Amcazade Hüseyin Paşa, Laleli ve Damat İbrahim Paşa Külliyeleri, Rüstem Paşa ve Gazanfer Ağa Medreseleri, Anadolu ve Rumeli Hisarları, Mağlova Kemeri, III. Ahmet ve Alman Çeşmeleri, Topkapı, Dolmabahçe ve Beylerbeyi, Çırağan ve Yıldız Sarayları, Şale, Malta ve Çadır Köşkleri, Aynalıkavak, Küçüksu (Göksu), Tophane ve Ihlamur kasırları; Eyüpsultan, firuz Ağa, Sinan Paşa, Nuruosmaniye, Beylerbeyi, Selimiye, Nusretiye, Dolmabahçe, Ortaköy, Pertevniyal Valide Sultan ve Cerrahpaşa Camileri, Kapalı Çarşı; Mısır Çarşısı; Simkeşhane, Büyük Valide, Balkapanı, Vezir, cebeci ve Çuhacı Hanları; Silivri, büyükçekmece, Küçükçekmece, Çobançeşme, Haramidere ve Bostancı Köprüleri; Dolmabahçe Saat Kulesi; Köprülü, Süleymaniye, Nuruosmaniye ve Belediye kütüphaneleri; İstanbul Arkeoloji İstanbul Topkapı Sarayı, İstanbul Türk ve İslam Eserleri, Divan Edebiyatı, İstanbul Resim ve Heykel, Arasta Mozaik, Ayasofya, Yerebatan Sarayı, Türk Yazı Sanatları, Askeri, Deniz, Tanzimat Aşiyan (Edebiyat-ı Cedide) ve Şişli Atatürk Müzeleri...

Anadolu Hisarı

İstanbul'un Başlıca Gölleri

Büyükçekmece, Küçükçekmece ve Terkos (Durusu) Gölleridir.suyu tatlı olan Terkos Gölü, dere ağızlarındaki koyların Karadeniz tarafından kapatılması sonucu oluşmuştur. Büyükçekmece ve Küçükçekmece Gölleri ise deniz aşındırmasıyla, önce vadi sonra göl haline gelmiştir. Denizle ilişkileri kesilmemiş olan her iki gölün de suları yarı tuzludur. Terkos ve Büyükçekmece Göllerinden İstanbul ilinin su gereksinimini karşılamak amacıyla yararlanılmaktadır. İstanbul'da ayrıca Ömerli, Alibey, Darlık ve Elmalı II Barajlarıyla Valide, Elmalı I ve Topuzlu gibi bentlerin ardında oluşmuş ve kentin su gereksinimini sağlayan yapay göller vardır.

İstanbul'un İklimi ve Bitki Örtüsü

Ilıman bir iklimin etkisi altında olan İstanbul ilinde yazlar sıcak ve kurak, kışlar ise soğuk ve yağışlıdır. Balkanlardan inen soğuk hava basınçları ile ılık lodos rüzgarlarına açık olan İstanbul'un iklimi oldukça düzensizdir. Hava sıcaklıklarında görülen bu değişken durum, yağış ortalamalarında da görülür. İlin Karadeniz kıyısı ile yüksek kesimleri daha yağışlı ve serin iken, güney kesimleri oldukça kuraktır.

İstanbul Manzara Resimleri

İstanbul ilinin güney kesiminin doğal bitki örtüsünü makiler oluşturur. Adalar ile Kocaeli Yarımadasının batı kesimlerinde kızılçam ormanları vardır. ilin kuzeybatı kesimlerinde yer alan Istranca Dağlarının uzantılarında ise meşe ve kayın ormanları bulunur.

Ekonomi

İstanbul nüfusunun çok küçük bir bölümü kırsal kesimlerde yaşar. Halkın büyük bölümü ise genellikle sanayi, ticaret ve ulaşım ile öteki alanlardaki etkinliklerden sağlar. türkiye'nin en büyük sanayi kuruluşlarından başlıcaları İstanbul ilindedir. eskiden daha çok haliç çevresinde yer alan fabrikaların 1960 lardan sonra E-5 Karayolu boyunca yaygınlaşması kent alanının hızla gelişmesinde başlıca etkendir. Önem sırasına ele alındığında, İstanbul'da İl sanayisinin madeni eşya, makine, otomotiv ve gemi yapımı; kimya; pamuklu ve yünlü dokuma; konfeksiyon; besin; cam, porselen ve çimento dallarında yoğunlaştığı görülür.

Kapalı Çarşı

İstanbul'un Yöresel Yemekleri

Beykoz kebabı, Sultanahmet Köftesi, Peynirli Sarıyer Böreği, Pastırmalı Beykoz Yahnisi, silivri Tatlısı, Sakızlı Muhallebi, Bakla Fava, Beykoz Paça vb.

İstanbul Yöresel Yemekler

İÇEL (MERSİN)

İçel ilinin plakası 33 olup, telefon kodu 324'tür.

İçel ilinin yüzölçümü 1985 yılı verilerine göre, 15.853 km, nüfusu ise 1.034.085'tir.

İçel ilinin ilçeleri şöyledir: mersin Merkez, Anamur, Aydıncık, Bozyazı, Erdemli, Gülnar, Mut, Silifke, Tarsus.

İçel'in Tarihi ve Turistik yerleri ise; gümüşkum, Çamdüzü, Erdemli Çamlığı, Pullu, Karaekşi, Karabucak ve bahçeyeri orman içi dinlenme tesisleri, cennet ve Cehennem obrukları, Narlıkuyu Mağarası, Eshebı kehf Mağarası, Gözne, Fındıkpınarı, Namrun ve Sorgun Yaylaları, Erdemli, Silifke ve Anamurdaki Plajlar, Pompeiopolis, Tarsos, Neapolis, Korikos, Kilindria, Selevkeia, Anemurion ilk çağ kent kalıntıları, Kleopatra Kapısı, Anamur, Meydancık, Silifke,  Mut ve Kız Kaleleri; Alahan Manastırı, Haghia TheklaBazilikası; Uzuncaburç; Akkale ve Gözlükule yerleşkeleri,Tarsus Ulu Camii, Lal Ağa Camii, Erdemli, Silifke, Tarsus ve Narlıkuyu mozaik müzeleri.

 İçel İli, Akdeniz Bölgesinin Adana Bölümünde yer alır. Çukurova'dan Taşeli yaylasına kadar uzanan ve Akdeniz'e kıyısı olan il topraklarına Torosların en yüksek kesimi doğal sınır oluşturur. torosların, Akdeniz'e bakan güney yamaçlarında yer alan yaylarındaki yerleşim yerleri, yazın sıcaktan bunalan kıyı halkının serinlemek için çıktığı yazlıklardır. Yayla köylerinden bazılarının çevresi bağ ve bahçelerle kaplıdır.

Zengin bir tarihi olan içel, ülkemizin ve Akdeniz Bölgesinin gelişmiş illerindendir.İçel ili topraklarını orta ve batı toroslar engebelendirir. Orta toroslara bağlı Bolkar Dağları Kuzeydoğuda Niğde ve Konya illeriyle doğal sınır oluşturur. Bu dağların 3.524 metreye ulaşan Medetsiz Tepesi, ilin en yüksek noktasıdır. Orta torosların Güneydoğu uzantısını oluşturan akçalı Dağları ilin batı kesimine doğru sokulur. Akçalı Dağlarının Güney kesiminde yer alan ve hayvancılık açısından önem taşıyan yüksek düzlükler Taşeli yaylası adı ile anılır. Torosların bu iki sırasını Göksu Vadisi birbirinden ayırır.

İçel ilindeki ovaların başlıcaları; Tarsus, Silifke ve Anamur Ovaları'dır. Çukurovanın Bati kesiminde yer alan Tarsus ovası önemli bir tarım alanıdır. Silifke Ovası Göksu'nun, Anamur Ovası da Anamur Çayı ile küçük bazı akarsuların getirdiği alüvyonlarla oluşmuş önemli tarım alanlarıdır. İlin Akdeniz kıyısındaki öteki kesimlerinde bazı küçük ve dar kıyı ovaları vardır. İçel ili kıyıları açığındaki en büyük ada İncekum Burnunun Batısındaki Kargıncık (Dana) Adası'dır.

İçel İli'nin Başlıca Akarsuları; Göksu, Berdan Çayı, Limonlu Çayı, Sorgun (Alata) Çayı ve Sipahili Deresidir. İl sınırları dışında doğan Hadım Göksuyu ile Ermenek Göksuyu kollarının Mut'un güneybatısında birleşmesiyle oluşan göksu Silifke'nin Güneydoğusunda Akdeniz'e dökülür. kaynaklarını Bolkar Dağlarından alan Berdan Çayı ise Tarsus kentinin güneyinde Akdenize ulaşır. Deliburunda Akdeniz'e dökülen Seyhan ırmağı'nın aşağı çığırı, adana iliyle doğal sınır oluşturur. suyu bol olan bu akarsuyun üzerinde  kurulan Silifke Anamur, Zeyne, Bozyazı, Kadıncık I ve Kadıncık II hidroelektrik santrallerinde elektrik enerjisi üretilmektedir.

İlin Akdeniz kıyısındaki akarsu deltalarında lagün adı verilen ve denizden dar bir kıyı şeridi yada kanalla ayrılmış bazı göller vardır. Bunların başlıcaları Dipsizgöl, akgöl ve Paradeniz Gölü'dür. bu kıyı gölleri balıkçılık açısından önem taşır.

Akdeniz ikliminin etkisi altında olan İçel ilinde yazlar sıcak ve kurak, kışlar ılık ve yağışlıdır. İlin iç kesimlerindeki iklim koşulları kıyıdakine uymaz. dağlık kesimlerde kışlar çok soğuk ve kar yağışlıdır.

İçel ilinin özellikle dağlık kesimleri, gür ormanlarla kaplıdır. Dağların Akdenize bakan yamaçlarında makilikler vardır. yükseklere çıkıldıkça meşe, köknar, karaçam sedir ve ardıçlardan oluşan ormanlar vardır. Bunlardan başka alçak kesimlerdeki bataklık alanların kurutulması için bol sayıda okaliptüs ormanlarına rastlanır. 

İçel İli'nin yöresel yemekleri, sıkma, biberli ekmek, humus, sarımsaklı köfte, içli köfte, sini köftesi, kısır, işkembe dolması, bumbar dolması, şırdan dolması, kömbe, kebap ve kızartma çeşitleri ile birçok salata ve sebze yemeği çeşitleri ile zengin bir mutfağa sahiptir.

Humus