ZONGULDAK

Zonguldak İli Telefon kodu 372,
Zonguldak İli plaka numarası 67

Zonguldak İli Yüzölçümü 8.629 km²
Zonguldak Nüfusu ise 1990 yılı verilerine göre 1.079.713

Zonguldak İli'nin İlçeleri
       Zonguldak Merkez, Alaplı, Amasra, Çaycuma, Devrek, Eflani, Ereğli, Gökçebey, Karabük, Kurucaşile, Safranbolu, Ulus, Yenice.

Zonguldak İli'nin Tarihî ve Turistik Yerleri
      Alaplı, Ilıksu, Kapuz, İnkumu ve Amasra Plajları; Mllî Egemenlik Ormanı, Göl Dağı, Yayla, Kocaman, Bostanözü, Çamlık, Baklabostan ve Gürleyik orman içi dinlenme yerleri; Cumayanı, Kızılalma ve Mencilis Mağaraları; Amasra Kalesi; Amasra'daki Kilise; Fatih ve İskele Camileri; Eyiceler ve Hacı Nuri Mescidleri; Bartındaki Orta Cami ve Yukarı (Halil Bey ) Camisi; Safranbolu'daki Gazi Süleyman Medresesi; Eskicami (Gazi Süleyman Paşa Camisi); Taş Minare, Köprülü, Hidayetullah, Dağdelen, Kazdağlı, İzzet Mehmet Paşave Kaçak Lütfiye Camileri; Kalealtı ve Ali Baba Tekkeleri; Cinci Hanı; Eski ve Yeni Hamamlar; Taşköprü, Tokatlıköprü ve İnceköprü; Safranbolu Evleri.

Zonguldak Hakkında Bilgi
      Zonguldak denilince akla hemen kömür gelir. Ülkemizdeki tek taş kömürü üretim alanı Zonguldak İli'nin sınırları içindedir. Bulunuşundan günümüze kadar özellikle sanayide kullanılan değerli bir enerji kaynağı olması nedeniyle önemini koruyan taşkömürü, karaelmas olarak da adlandırılır. Bu nedenle bazı kaynaklarda Zonguldak'tan Karaelmas Diyarı adıyla söz edilir.
      Zonguldak yöresinde varlığı saptanan ve bir bölümünde üretim yapılan taş kömürü yataklarının yer aldığı bölge Ereğli- Zonguldak kömür havzası olarak adlandırılır. Bu havza batıda Ereğli mendireğinden doğuda Kastamonu il sınırları içindeki İnebolu'ya kadar uzanır. Güneyde sınırı Devrek, Yenice, Karabük ve Araç yörelerine kadar genişleyen havzadaki taş kömürü yatakları, kuzeyde Karadeniz dibinin altlarına doğru sokulur. Bu sınırlar içinde Havza'nın yüzölçümü 13.350 km²'yi bulur. Bu alanın yaklaşık 2.200 km'si Karadeniz'in altındadır. Oldukça geniş bir alanı kaplayan havzanın bir bölümü Kastamonu İl sınırları içindedir.

Zonguldak'ın Coğrafî Yapısı
       Karadeniz Bölgesi'nin Batı Karadeniz Bölümünde yer alan Zonguldak İli toprakları hiç bir kesimde 2.000 metreyi aşmaz. İl topraklarının yaklaşık yarısı dağlardan, üçte biri dalgalı düzlüklerden, geri kalanı da terım alanı olarak değerlendirilen alçaktaki ovalardan oluşur.
       Zonguldak İl topraklarını Kuzey Anadolu Dağları'na bağlı dağlar engebelendirir. İlin kuzey ve kuzeydoğusunda yer alan dağlar, bu dağ sırasının kıyı dağlarından olan Küre Dağları'nın batı uzantılarıdır. Kuzeybatı kesimini ise Göl Dağı ve Orhan Dağı engebelendirir. Bu yükseltilerden Göl Dağı Zonguldak Dağlarına Orhan Dağı ise Kıyı Dağlarına bağlıdır. Zonguldak ilinin güney kesimini ise Kuzey Anadolu Dağları'nın iç sıralarındanBolu Dağları'nın bazı uzantıları engebelendirir. Bazı haritalarda Gökçeler Dağı olarak da geçen Arkut Dağı bu kesimdeki başlıca dağlık alanı oluşturur. Doğu kesimdeki önemli yükseltiler ise Göktepe ve sarıçiçek Tepesidir.
       Dağların kıyıya ve akarsu vadilerine alçalarak yok oldugu yerlerde görülen yayla düzlükleri yer yer tarımsal üretim de yapılan hayvancılık alanlarıdır. Geniş kıyı düzlüklerine rastlanmayan ildeki en önemli ovalar vadi tabanlarının genişlediği kesimlerdedir.
       Zonguldak ili topraklarından kaynaklanan sular , bazı küçük akarsular ile Bartın ve Filyos Çayları aracılığıyla Karadeniz'e ulaşır. Bu küçük akarsulardan ikisi üzerinde kurulan Gülüç ve Kozlu barajlarının ardında suların birikmesiyle oluşan yapay göller Zonguldak ilindeki başlıca göllerdir. İl sınırları içinde önemli bir doğal göle rastlanmaz.
       Fazla girintili çıkıntılı olmayan Karadeniz kıyısının birçok yerinde yazın denize girilen kumsallar vardır. Bu kıyıdaki en önemli girinti, kuzey rüzgarlarına kapalı olan ve içinde Ereğli limanı bulunan koydur. Başlıca çıkıntılar ise bu koyu oluşturan çıkıntının ucundaki Baba Burnu ile Hisar Burnu, Yıkıkburun ve Çakraz Burnu'dur. Bu kıyı açığında yer alan bazı kaya parçalrından oluşan küçük adalrdan en önemlisi, Amasra açığındaki Büyükada'dır.

Zonguldak İli'nin İklimi ve Bitki Örtüsü
       Zonguldak İli Karadeniz Bölgesi'nin batı kesiminde görülen ılıman bir iklim tipinin etkisi altında kalır. İç kesimlere doğru gidildikçe, özellikle kışın kara ikliminin etkilerine rastlanır.
       Nemli ve fazla soğuk olmayan bir iklimin etkisi altında kalan Zonguldak doğal bitki örtüsü açısından zengin bir ildir. İl alanının yaklaşık %60'ı ormanlarla örtülüdür. Karadeniz kıyısına bakan dağların yamaçları geniş yapraklı, iç kesimdeki dağlık alanlar ise daha çok iğne yapraklı ağaçlardan oluşan ormanlarla kaplıdır. Ormangülü gibi ormanaltı bitki örtüsü açısından da zengin olan bu ormanlar kıyı dağlarında ıhlamur, kestane, gürgen, meşe ve kayınlardan, iç kesimlerde ise karaçam, köknar ve sarıçamlardan oluşur.

Zonguldak İli'nin Ekonomisi
       Zonguldak ili ekonomisi büyük ölçüde madenciliğe, yani taşkömürü üretimine bağlıdır. Türkiye Taş Kömürü Kurumu (TTK) tarafından işletilen Ereğli-Zonguldak Kömür Havzasındaki yüksek nitelikli taşkömürü içeren maden yatakları rezervinin bir milyar tondan fazla olduğu sanılmaktadır. Bu yatklar havzadaki jeolojik yapının neden olduğu güçlükler yüzünden kolay işletilemez. İşletme güçlüğünün yanısıra modern madencilik yöntemlerinin de yeterli ölçüde kullanılmadığı havzada taşkömürü damarlarına ulaşabilmek için birçok kuyu ve galeri açılmıştır. Bu kuyulardan bazılarının derinliği 800 metreyi aşar. Demir-çelik tesislerinin Karabük ve Ereğli'de kurulmasının başlıca nedeni taşkömürü üretim alanına olan yakınlıklarıdır. Bu yakınlık düşünülerek kurulan bir başka tesis de türkiye'nin ilk bölgesel elektrik santrali olan Çatalağzı Termik Santralidir.

       Eskiden tüm ulaşımı büyük ölçüde denizyoluna bağlı olan Zonguldak İli, ırmak hattının açılmasıyla1937'de ülkenin demiryolu ağına bağlandı. Kozlu'ya kadar uzanan bu demiryolundan başka ereğli ile Armutçuk arasında da bir demiryolu hattı vardır. Eskiden yolcu taşımacılığında büyük önem taşıyan il kıyılarındaki limanlardan günümüzde daha çok yük taşımacılığında yararlanılır. Zonguldak ili gelişmiş karayolu bağlantılarına sahiptir.
       Ekime elverişli alanları yetersiz olan Zonguldak ilinde tarımsal üretim fazla önem taşımaz. Daha çok büyük baş hayvan yetiştiriciliği yapılan ilin kırsal kesiminde halkın bir bölümü ormanlarda çalışarak geçimini sağlar. Kıyı kesiminde bir kısım halk da balıkçılık yaparak geçimini sağlar. Doğal güzellikleri ile ilgi çeken birçok kesimde de orman içi dinlenme yerleri kurulmuştur. İl kıyılarında doğal kumsalların bulunduğu bölümler yazın büyük ilgi görür. İlin gözde plajları Alaplı, İnkumu ve Amasra kıyılarındadır.

Zonguldak İli'nin Yöresel Yemekleri (Zonguldak Mutfağı)

       Kabaklı Tatlı Börek, Kıymalı Islama, Beddam Mancar Yemeği, Pumpum Çorbası, Tıntış Çorbası, Lahana Turşusu, Tirit, Kabuklu Fasulye, Doruk, Çöpele, Pirinçli Börek, Malay, Yaprak Sarma, Cevizli Dolma, Oğmaç Çorbası, Beyaz Baklava gibi yöresel yemekleri vardır Zonguldak mutfağının.

YOZGAT

Yozgat'ın Haritası

Yozgat'ın Telefon Kodu 354,
Yozgat'ın Plakası 66,

Yozgat'ın Telefon Kodu ve Plakası, Yozgat Merkez

Yozgat'ın Yüzölçümü 14.132  km²
Yozgat'ın Nüfusu ise 582.839 dur.

Yozgat'ın Turistik Yerleri

Yozgat'ın İlçeleri
      Yozgat Merkez, Akdağmadeni, Aydıncık, Boğazlıyan, Çandır, Çayıralan, Çekerek, Kadışehri, Saraykent, Sarıkaya, Sorgun, Şefaatli, Yenifakılı, Yerköy.

Yozgat'ın Tarihi Yerleri

Yozgat'ın Tarihî ve Turistik Yerleri
      Yozgat ÇAmlığı Milli Parkı; Akdağmadeni Kadı Pınarı Orman İçi Dinlenme Yeri; Sarıkaya Terzili Kaplıcası; Tavion İlkçağ Kenti Kalıntıları; Yozgat Ulucamisi ( ÇApanoğlu Camii), Cevahir Ali Efendi, Başçavuşoğlu, Yerköy ÇApanoğlu Camileri; Yozgat Müzesi; Yozgat Saat Kulesi.

Yozgat Tarihi Yerleri

Yozgat Hakkında Bilgi
       Yozgat İli toprakları hemen hemen Anadolu'nun tam orta kesiminde yer alır. Kuzeydeki topraklarından küçük bir bölümü Karadeniz Bölgesi'ne taşan il toprakları İç Anadolu Bölgesi'nin sınırları içinde kalır. Nüfus artış hızı oldukça düşük olan Yozgat İli'nde 1990 yılı verilerine göre kilometrekare başına ortalama 41 kişi düşer. Bunun nedeni ekonomik olanakları kısıtlı olan Yozgat İli'nde yaşayanların bir bölümünün yeni iş olanakları elde etmek amacıyla zaman zaman başka illere göç etmesidir. İlin en büyük kentleri Yozgat Merkez, Sorgun ve Yerköy'dür. En büyük kent olan Yozgat'ın nüfusu 50 bine ulaşmıştır. 25 bini aşkın nüfusuyla ilin üçüncü büyük kenti olan Yerköy ise, hemen batısında yer alan Kırşehir iline bağlı Çiçekdağı kasabasıyla birleşecek biçimde gelişmektedir.

Yozgat Kaplıcaları

Yozgat'ın Coğrafî Yapısı
       Anadolu'nun orta kesimindeki yaylalardan bir bölümü Yozgat ilinin sınırları içinde kalır. Akarsu vadileriyle yarılmış olan bu dalgalı düzlükler Bozok Yaylası adıyla anılır. Ortalama yüksekliği 1.200 metre ile 1.400 metre arasında değiştiğinden, çevrede yer alan ve yükseltisi 2.000 metreyi aşan dağlar Bozok Yaylası'ndan bakıldığında fazla yüksek değilmiş gibi görünür. Bozok yaylasının akarsular tarafından parçalanmış olan vadi kesimleri ilin başlıca tarım alanlarıdır. Yaylanın yüksek kesimlerindeki otlaklar hayvancılık açısından büyük önem taşır.
       Batı kesimi dışında ilin çevresi bazı dağlar ve dağ dizileriyle kuşatılmış durumdadır. Deveci Dağları'nın batı uzantıları ilin kuzeydoğu kesimine sokulur İlin doğu kesimini Akdağlar engebelendirir. Akdağlar'ın güneybatı kesiminde yer alan Akdağ'ın 2.281 metreye erişen Hamzasultan Tepesi ilin en yüksek noktasıdır. İlin güney kesiminde Kurşunlu Dağı, kuzeybatı kesiminde de Zincirli Dağı yükselir. İl alanının yarısından fazlası yaylalardan oluşurken dağların kapladığı alan yüzde kırk kadardır.
        İl topraklarından kaynaklanan suları Çekerek Çayı ve Delice Irmağı toplar. Çekerek Çayı il sınırları dışında Yeşilırmak'a, Delice Irmağı da gene il sınırları dışında Kzılırmak'a katılır.
       Vadi tabanlarının genişlediği kesimlerde yer alan alçak düzlüklerinil topraklarında kapladığı alan %11 kadardır. Sulama yapılabilen bu düzlükler il tarımında büyük önem taşır.

Yozgat Turistik Yerler

Yozgat'ın İklimi ve Bitki Örtüsü
       Kara ikliminin etkisi altında kalan Yozgat ili en çok kışın ve ilkbaharda yağış alır. İl merkeine düşen yıllık ortalama yağış miktarı 540 mm'ye yakındır. Yozgat ilinde kışlar kar yağışlı ve sert geçerken, fazla uzun sürmeyen yazlar sıcak ve kuraktır. Deniz etkilerinin çok az da olsa hissedildiği kuzey kesimdeki Çekerek Vadisinde iklim biraz daha yumuşaktır.
      yozgat ilinde doğal bitki örtüsü genellikle bozkır görünümündedir. İnsan eliyle büyük ölçüde yok edilmiş olan ormanların başlıca kalıntıları Akdağlar'daki ormanlar ile il merkezi yakınında yer alan karaçam ormanıdır. Yozgat Çamlığı adıyla anılan ve koruma altına alınmış olan bu karaçam ormanının bulunduğu alan ülkemizinilk ulusal parkıdır.

Yozgat Tarihi ve Turistik Yerler

Yozgat İli'nin Ekonomisi
      Yozgat ilinde halkın önemli bir bölümü geçimini tarımdan sağlar. Yetiştirilen başlıca tarım ürünleri buğday, şekerpancarı, arpa, baklagiller, yem bitkileri, kavun, karpuz, patates, soğan, nohut, çavdar, üzüm, domates, ayçiçeği, elma ve lahanadır. Hayvancılığın il ekonomisinde çok önemli bir yeri vardır. Çok sayıda koyun, sığır, kıl keçisi ve Ankara Keçisi yetiştirilen Yozgat ilinde elde edilen başlıca hayvansal ürünler et, deri, yün ve tiftiktir. Yozgat ilinde tavukçuluk ve arıcılık da yapılır.
       İl sanayisi fazla gelişmemiştir. Yöredeki başlıca kruluşlar bira, un, bitkisel yağ, yem, deri, çivi, çimento, prefabrik konut ve tuğla fabrikalarıdır.
      Anadolu'nun çeşitli kesimlerini birbirine bağlayan kara ve demiryollarını birbirine bağlayan Yozgat ili ulaşım açısından önemli bir konumdadır.
      Yozgat ili yeraltı kaynakları bakımından zengin sayılır. Bu kaynaklardan başlıcaları demir, flüorit, grafit ve mermer yatklarıyla şifalı maden suyu kaynaklarıdır. Sarıkaya ilçesindeki Tersili Kaplıcası'ndan çıkan sıcak madensularının özellikle romatizmal hastalıklar üzerinde olumlu etkisi olduğuna inanılır.
       Yozgat kentinin birkaç kilometre güneydoğusunda yer alan Yozgat Çamlığı Milli Parkı il halkının yararlandığı başlıca eğlence ve dinlenme yeridir. Bozkırlarla kaplı kıraç arazilerin ortasındaki bu çamlık yüzyıllar boyunca sürdürülen acımasız orman katliamından arta kalan bir orman topluluğudur. Yöre halkının koruması sayesinde günümüze kadar ulaşan Yozgat Çamlığı eskiden Yozgatlıların yazın çıktığı bir yaylaydı. Daha çok karaçamlarla kaplı olan 264 hektarlık bu tepelik alan 1958 'de Ulusal Park olarak korumaya alınmıştır.

Yozgat Manzarası, Yozgat Çamlığı

Yozgat'ın Yöresel Yemekleri

Yozgat Mutfağı Tandır Kebabı

       Pastırmalı Yozgat Böreği,İç Anadolu Yemekleri, Desti Kebabı, Yoğurtlu Madilimak (Madımak), Arabaşı
Patates Çorbası, İncir Uyutması, İçli Bulgur Pilavı, Çullama, Bulama Çorbası, Mayalı Bazlama, Altüst Böreği, Yozgat Böreği, Patatesli Börek, Pezzik Cacığı, Bezdirme, Yozgat Böreği, Bulgur Pilavı, Madımak, Şöbiyetgibi kendine has yemekleri vardır Yozgat Mutfağının...

Yozgat Arabaşı Çorbası

VAN

Van'ın telefon kodu 432
Van'ın plakası ise 65 'tir.

Van'ın yüzölçümü 19.069  km²
Van'ın nüfusu ise 1990 yılı verilerine göre 642.099 kişidir.

Van'ın İlçeleri
      Van Merkez, Bahçesaray, Başkale, ÇAldıran, Çatak, Edremit, Erciş, Gevaş, Gürpınar, Muradiye, Özalp, Saray.

Van'ın Tarihi ve Turistik Yerleri
       Van Gölü kıyıları, Akdamar Adası, Bendimahi Çağlayanı, Horhor Bulağı; Toprakkale, Van, Norkuh, Hoşap ve Körzüt Kaleleri; Akdamar Kilisesi; Van Ulucamisi; Hüsrev  Paşa ve İzdişar Camileri; Halime Hatun Kümbeti; Hoşap Köprüsü, Van Müzesi.

Van Hakkında Bilgi
      Van ili Doğu Anadolu Bölgesi'nin doğu kesiminde yer alır. Yüzölçümü açısından ülkemizin en büyük illerinden biri olan Van'da yerleşmeye elverişli alanlar oldukça sınırlıdır. Büyük bölümü yüksek, engebeli ve dağlık alanlardan oluşan Van ilini etkisi altında tutan sert iklim, başlıca ekonomik uğraş olan tarımsal üretimin çeşitlenip gelişmesine olanak sağlamaz.
       Çok eski bir yerleşim alanı olduğuna ilişkin birçok buluntuya rastlanan Van İli, tarihi yapı kalıntıları açısından fazla zengin sayılmaz. Urartu uygarlığının en önemli merkezlerinden biri olan Van Kalesi ve Ermenilere ait dinsel yapıların bulunduğu Akdamar Adası ilin başlıca turistik zenginlikleridir.

Van'ın Coğrafî Yapısı
      Van Gölü kıyısı ve bu kıyıya açılan vadile dışında ilin hemen her kesiminde doruğu 3.000 metreyi aşan dağlara rastlanır. Van İli'nin kuzey kesimindeki dağlar Aladağ yada Aladağlar, orta kesimdekiler ise Van doğusu olarak adlandırılır. İl topraklarının güneybatı ve güney kesiminde yer alan dağlar ise Güneydoğu Toroslar'a bağlıdır. Kuzey kesimi engebelendiren Aladağ'ın doruğu 3.356 metreye erişir. 3.660 metre yüksekliğindeki Tendürek Dağı'nın en yüksek noktası Ağrı il sınırındadır. İlin doğu kesimindeki başlıca yükselti Haravil Dağı olarak da adlandırılan Yiğit Dağı'dır. Van Doğusu Dağlarından başlıcaları Pirraşit Dağı, Erek Dağı, Mengene Dağı, İspiriz Dağı ve İlin en yüksek noktası olan Koçkıran Dağı'dır. Güney kesimde yer alan ve Güneydoğu Toroslar'ın parçası olan başlıca yükseltiler ise Artos Dağı olarak da bilinen Çadır Dağı, Müküs Dağı, Kavuşşahap Dağı, Arnas Dağı olarak da adlandırılan Kepçe Dağı ve Gökdağ'dır. Dorukları yılın büyük bölümünde karla kaplı olan bu dağların bazı kesimlerinde yazın çayırlarla kaplanan sulak yaylalar önemli hayvancılık alanlarıdır.
       17. Yüzyılda imzalanan Kasr-ı Şirin Antlaşmasıyla belirlenen İran sınırı ilin doğusundaki dağların en yüksek noktalarını birleştiren su bölümü çizgisinden geçer. Sınır çizgisi küçük bir istisna dışında Van ve Erçek Gölleri ile Urmiye Gölü kapalı havzalarını birbirinden ayırır. Bu istisna başlangıç kolları Mengene Dağı'nın kuzey yamaçlarından doğduktan sonra İran'daki Urmiye Gölü'ne dökülen Kotur Çayı'dır.
      Van İli topraklarından kaynaklanan suların  çoğu Van Gölü'nü besleyen akarsular tarafından toplanır. Bunlardan başlıcaları Zilan Deresi, Deliçay, Bendimahi Çayı, Marmit Çayı olarak da bilinen Karasu ve Hoşap Suyu'dur. Erçek gölü'ne dökülen akarsulardan en önemlisi Memedik Çayı'dır. Van İli'nin güneydoğu ve güneybatı kesimlerinden kaynaklanan akarsular iseDicle ırmağı aracılığıyla Basra Körfezi'ne ulaşır. Türkiye sınırları dışında Dicle Irmağı'na katılan Büyük Zap Suyu, Yiğit Dağı'nın kuzey ve Mengene Dağı'nın güneydoğu yamaçlarından doğan derelerin birleşmesiyle oluşur. Dicle Irmağı'nın önemli kollarından biri olan ve bazı haritalarda Uluçay olarak yazılan Botan Çayı'nın başlangıç kolları olan Çatak ve Bahçesaray Dereleri de il topraklarından çıkar.
       Van İli'nde birçok doğal  göl vardır. Bunlardan başlıcaları Erçek, Süphan ve Tuz (Kazlı) gölleri ile Akgöl'dür. Doğu anadolu Bölgesi'nin üçüncü büyük doğal gölü olan Erçek Gölü'nün suları dışa akışı olmadığından tuzlu ve sodalıdır. Van ilindeki başlıca yapay göl ise Keşiş Gölü olarak da bilinen Turna gölü'dür. Türkiye'nin en büyük doğal gölü olan Van gölü'nün doğu kesimi il sınırları içinde yer alır.
       Van İli'nde 2.000 metreden daha alçak alanlara rastlanmaz. Ovalar Van Gölü kıyısında ve Vadi tabanlarının genişlediği kesimlerdedir. Dağlık alanlar ile orta yükseklikteki yamaçlarda aşınmayla düzleşmiş dalgalı düzlüklere de rastlanır. bunlardan başlıcaları Van Erciş, Çaldıran, Muradiye ve Hoşap avaları ile Erçek Düzü'dür.

Van'ın İklimi ve Bitki Örtüsü
       En çok ilkbaharda yağış alan Van, Doğu Anadolu Bölgesinde görülen sert kara ikliminin etkisi altında kalır. Van Gölü kıyısında iklim iç kesimlere göre biraz daha yumuşaktır. Kışları kar yağışlı geçen il merkezinde bazı kışlar hava sıcaklığı -25°C'nin altına bile düşer. Daha iç ve yüksek kesimlerde daha düşük hava sıcaklığına rastlanır. Yazın Van kentinde 40 °C'ye çıkan sıcaklar görülmez. Bu kentte yıllık ortalama yağış miktarı 400 mm'ye ulaşmazken ilin yüksek kesimlerinde bu miktar 1.000 mm'yi aşabilir. Kışın görülen yoğun kar yağışı nedeniyle bazı ilçe merkezleri ve köylere ulaşabilmek bir süre için olanaksız hale gelir.
       Van ormanları bakımından ülkemizin en yoksul illerinden biridir. Bunun başlıca nedeni, çok eski bir yerleşim alanı olduğundan, ormanların yüzyıllardan beri insanlar tarafından kesilmesi ve iklim koşullarının yeniden doğal orman oluşumuna elverişli olmamasıdır. Yalnızca güneybatı kesimdeki dağlarda bazı meşe kalıntılarına rastlanan ilin doğal bitki örtüsü bozkır görünümündedir.

Van İli'nde Ekonomi
       Fazla gelişmemiş illerimiz arasında yer alan Van'da ekonomi daha çok hayvancılık ve ticarete dayalıdır. İkliminin sertliği ve ekime elverişli topraklarının sınırlılığı tarımsal üretimin çeşitlenmesine olanak tanımadığından en önemli uğraş hayvancılıktır. Ovalık alanlarında sığır besiciliği yapılan ilde yaylacılık yöntemiyle kıl keçisi ve çok sayıda koyun yetiştirilir. Kışı Siirt ve Şırnak yörelerindeki kuytu köylerde geçiren yarı göçebe aşiretler sürülerini yazın Van yöresindeki yaylalara çıkararak otlatırlar. Küçükbaş hayvan yetiştiriciliği daha çok canlı hayvan ticaretine yönelik olarak yapıldığından hayvansal ürün miktarı ve verimi düşüktür. Van yöresinin en önemli hayvansal ürünü otlu peynirdir. Hayvansal üretimin geliştirilmesini özendirmek amacıyla Van ilinde bazı sanayi tesisleri kurulmuştur. Van İli'nde hayvancılığın gelişmesine katkıda bulunan başlıca kuruluş Erciş'teki AltındereTarım İşletmesidir. Hayvancılığın diğer dalları arıcılık ve tavukçuluktur.
       Ekime ayrılabilen topraklarıyüzölçümünün yüzde onunu bile bulamayan Van ilindeki sulanabilen bazı topraklarda bitkisel üretim yapılır. Başta yem bitkileri olmak üzere en çok buğday, şekerpancarı, patates, arpa, lahana, kavun ve karpuz yetiştirilir.
       Van İli'nde sanayi fazla gelişmemiş bir düzeydedir. Başlıca sanayi kuruluşları et kombinası ile un, süt ürünleri, şeker, yem, deri ve ayakkabı, yün ipliği, çimento, tuğla ve kiremit fabrikalarıdır. Ayrıca tereyağı ve peynirüretilen mandıralar da vardır.
       Zengin bir tarihi geçmişe sahip olan Van yöresi turizm açısından önem taşır. Urartular ve Ermeniler tarafından yapılmış olan tarihi yapıları görmek için her yıl Van'a birçok turist gelir. Van ilindeki en önemli yeraltı zenginliği Erciş yöresinde bulunan linyit yataklarıdır.
       Bir sınır ili olan Van, ulaşım açısından önemli bir konumdadır. Türkiye'yi İran'a bağlayan demir yolu Van ili topraklarından geçer. Tatvan'ın Tuğ İskelesi ile Van İskelesi arasında feribotla taşınan vagonlar Özalp'in güneydoğusundaki Kapıköy sınır kapısında İran'a ulaşır. Van Gölü kıyılarından geçenb karayolu da Van ilindeki yerleşim yerlerini öteki merkezlerine bağlar.

Van İli'nin Yöresel Yemekleri ( Van Mutfağı )
       Çiriş Kavurma, Sengeser, Cıngırtma, Etli Bostaniye Köftesi, Eşgili Yemeği, Kahvaltı Cacığı, Sulu Giliko, Kavut, Murtağa, Helise, Kelecoş, Kürt Köftesi, Ayva Yemeği, Çılbır, Erik Pestili, Eşkili, Kavut Tatlısı, Kaşık Tatlısı, Erik Kızartması, Gavut, Cacık, Otlu Peynir, Boranı, Çırış Pılavı, Çırış Mıhlası, Ayran Aşı, Bulamaçlı Kefal Kızartması, Kefal Kızartması, Bulamaçlı Tandır Balığı, Sade Tandır Balığı  gibi kendine özgü yemekleri vardır.